Özel hayatımızda, içinde bulunulan ortam alışkanlıkları ya da gereksinimleri, iletişim kurulan kişi ile olan bağlantı seviyesi, sosyal normların gereksinimleri vesaire gibi birçok etmenin elverdiği şekilde farklı hitabet tarzları kullanabiliriz.
Sokakta karşılaştığınız kişiye, Birader. Ya da. Kardeşim, karşılaştığınız bir yaşlıya teyze ya da amca, arkadaşınıza kanka olarak hitap etmeniz, hatta hitapta şaka yollu argo kullanmanız sorun çıkarmayan hatta genelde iletişimi zenginleştiren unsurlar olabilir.
Ancak, kurumsal ortamlarda bulunduğumuzda, iletişim kurarken seçeceğimiz hitap şekilleri son derece sınırlıdır. Genel kabul gören uygulama her çalışanın birbirine Bey ya da Hanım olarak hitap etmesidir.
Müşteri, ziyaretçi, misafir ve benzeri konumundaki kişilerle muhatap olunması gereken kurumlarda, karşımızdaki kişinin bize karşı tavrı ne olursa olsun ve toplumsal statüsü konusunda nasıl bir öngörüde bulunursak bulunalım, avam hitap şekilleri kullanamayız. 
Belirtilen bu kişilerin her birine tek hitap şekli vardır.
Hanımefendi,  Beyefendi, ya da Efendim.
Aslına bakılırsa kişilerin başkalarından duymayı en sevdikleri şey kendi isimleridir.
Fakat belli bir kurumsal hiyerarşinin olduğu ortamlarda üst kademe kişilere karşı Bey ya da Hanım takısı eklemeden isim kullanmak saygısızlık olarak görülebilir.
Aynı duruma ast üst ayrımı gözetmeden karşı cinsle iletişim esnasında da dikkat edilmeli ve uygunsuz an ya da ortamlarda yalın isim kullanmaktan kaçınılmalıdır.